Bezoek aan oldtimerraces in Mill, 5 augustus 2018

Daar sta je dan in je onderbroek midden op een parkeerplaats in het brabantse Mill. Frans en ondergetekende zijn net via een mooie route van Wageningen naar dit plaatsje gereden. Pontjes in Wageningen en Cuijk hebben ons de Rijn en Maas overgezet. De Waal hebben we over de brug Nijmegen overgestoken. Daar hebben we gezien hoe ontzettend laag het water in de Waal staat. Nederland zucht onder droogte en hitte. Vandaar ook dit verkleedfestijn. Geen zin om de hele dag in die hitte met mijn motorbroek aan te lopen, even verbroeken dus op het parkeerterrein.

De delegatie van de Rijnridders bestaat uit slechts 2 man, tikje klein maar niet minder enthousiast om het oldtimer spektakel te gaan bekijken. Dit vindt plaats rondom het kasteel Aldendriel in het dorp Mill. De slotgracht van dit kasteel bestaat ook nog alleen uit een gebarsten droge bodem! Oud leden tellen in dezen niet; direct na binnenkomst ontmoeten we Maarten en Lilly, die ook op het spektakel zijn afgekomen.

Aan de start vandaag zo’n 175 deelnemers in 8 klasses. Klasses oplopend in cylinderinhoud van 50 tot 500 cc. Daarnaast zijspannen en de zogenaamde ‘kostwindergroep’. Een groep liefhebbers rondom Jan Kostwinder en zijn familie. Hier rijden zeer uiteenlopende machines mee. Bijzonder de ‘König’ machines. Daarover later meer.

Het circuit bestaat uit van die ‘ruilverkavelingsweggetje’ van 2,5 meter breed. De meeste zijn aan beide zijden omzoomd door bomen op 5 meter van elkaar. Voor de vorm zijn hier strobalen voor gezet maar het lijkt me toch bijzonder onaangenaam om zo’n ‘aangeklede’ boom op je pad aan te treffen. Bij de zijspannen is dit natuurlijk nog een graadje erger. Het weerhoudt de deelnemers er niet van om flink door te halen.

Officieel heet dit een regelmatigheidsrace. De coureur die aan het eind van de dag de meest ‘regelmatige’ rondetijd gereden heeft, is de winnaar, niet de snelste dus! Een mooi streven maar zet 50 mannen en vrouwen van middelbare leeftijd op motorfietsen achter elkaar en het enige dat ze willen is sneller zijn dan de voorganger. Jazeker, er rijden ook een aantal vrouwen mee en niet onverdienstelijk! In de in reguliere racetermen lag nummer 96 op de tweede plaats, hoe regelmatig ze reed weet ik niet, maakt me eigenlijk ook niets uit, ze lag tweede en kwam lekker hard door de bocht knetteren!

We zoeken een plekje in een mooie bocht, in de schaduw en de racemiddag, bestaande uit 2 manches voor elke klasse, begint met de 50cc. De ouderen onder ons herinneren zich dat nog wel van vroeger, mannen als Jan de Vries, Henk van Kessel en Aalt Toersen op hun Kreidlers en Jamathi’s. De klassieke geur van Castrol tweetakt olie in de neus en het kenmerkende gesnerp van de piepkleine blokjes. Deze blokjes leveren alleen vermogen tussen de 12000 en 15800 toeren, daaronder of daarboven gebeurd er niks of blaas je boel op. Dus, veel versnellingen en de koppeling witheet laten draaien. Lees ook het verhaal van Alan Cathcart.

De machientjes zijn dan nog steeds klein, de mannen en vrouwen die ze berijden hebben in de loop der jaren wel wat aan gewicht bijgeladen dus het is een mooi gezicht, billen en buik over het framepje hangend, komt zo’n coureur voorbij, expansiepijpje produceert een hoge huiltoon; een traditioneel blauwe walm achterlatend (van die Castrol, weet je nog?). En dat dan keer 50 want zoveel rijden er mee in deze klasse! Prachtig!

Ook leuk dat de renners, na afloop van de demorit (zo heet dat officieel) teruggeleid worden naar het rennerskwartier over een zandweggetje. Zie je die oude racers nog even door het zand ploeteren!

Meest spectaculaire onderdeel blijven toch we de zijspannen. Het is een combinatie van ‘kneelers’ en traditionele motorfietsen met zijspan. Vaak bestaan de duo’s uit man en vrouw die gezamenlijk het span het circuit rond dirigeren. De bakkenist moet daarbij als vanouds ver en laag uit de bak hangen om het geheel op de weg te houden. Om extra spektakel toe te voegen hebben een aantal bakkenisten een ‘slider’ op hun billen geplakt met daarin metaal of vuursteen verwerkt. Als ze buiten het span hangen in de bocht en de kont op het asfalt laten rusten levert die een spectaculaire vonkenregen op!

De ‘Kostwinder’ klasse is eigenlijk een klasse van vrienden en kennissen rondom Jan Kostwinder. Hier rijden allerlei machines uit zeer uiteenlopende jaren door elkaar. Een Honda 4 cilinder replica uit de 60-er jaren die het kenmerkende hoge, snerpende Honda geluid produceert. Je ziet dat sommigen hier puur voor de liefhebberij meerijden, kalmpjes aan, weinig risico nemend maar ook ex coureurs die met grote snelheid het circuit ronden op racemachines uit de jaren 80 en 90.

Leuk detail uit de pré 50 klasse is dat alle deelnemers met een ouderwets omgeknoopt katoenen rugnummer rondrijden.

Tussen de races door nog een demonstratie van een Lurquin et Coudert uit 1904. Deze 114 jaar oude franse motorfiets wordt door de eigenaar in origineel tenue rondgereden, mooi gezicht, gaat niet hard maar dat het nog werkt na 114 jaar is wel wat!

Natuurlijk zijn Frans en ik ook het rennerskwartier rondgegaan. Tentjes, caravans, campers, aanhangers en natuurlijk oude motorfietsen. De meesten valt een praatje mee te maken. Dus toen we een liefhebben zagen zitten bij een Aermacchi stapten we op hem af om onze belevenissen uit het recente Aermacchi museum bezoek in Weesp te vertellen. De man was niet onder de indruk en begon over hoe duur zijn machine wel niet was en of we nog wel een baan hadden! Zeldzaamheid dat je zo’n knorrepot tegenkomt in het rennerskwartier.

Bijzonder was ook de aanwezigheid van twee ‘König’ machines. Machines voorzien van een 500c liggende 4 cilinder tweetakt boxer. Liggend in de lengterichting in dit geval (niet dwars zoals Goldwing of Subaru). Op het blok een bijzondere constructie voor de aandrijving van de roterende inlaatschijf, een pianoriempje dat via een haakse bocht de inlaatschijf aandrijft én via twee snaartjes ook de waterpomp. De uit Berlijn afkomstige firma die buitenboordmotoren produceerde kwam begin jaren 70 aan de start van de GP’s met machines waarbij zo’n buitenboordmotor in een frame gehesen was. Ze legden het vuur aan de schenen van de regerende MV’s die alleen wereldkampioen konden worden om de eerste coureur van König verongelukte.

Wil je zo’n König rond zien gaan op SPA, zie : filmpje

Kortom, Frans en ik (en ik neem aan Maarten en Lilly) hebben ons prima vermaakt in de hitte van Mill.

Groet Harrie.